Terapia par

Uśmiechnięta rodzinaTerapia par dedykowana jest osobom pozostających w związkach formalnych i nieformalnych, zarówno parom mieszanym, jak i jednopłciowym. Ma ona na celu wspólne rozwiązanie zaistniałego problemu, poprawę jakości relacji oraz polepszenie komunikacji między partnerami.

Częstym elementem mającym wpływ na pogorszenie relacji jest odmienne postrzeganie tak zwanego rozkładu sił w związku. Pary potrzebujące wsparcia terapeutycznego mogą przeżywać różne dylematy związane z zaburzeniem równowagi w stosunkach międzyludzkich, kiedy jedna z osób będących w parze czuje, że jej potrzeby są niezauważane lub pomniejszane, różny jest poziom zaangażowania w pracę zawodową lub obowiązki domowe czy też jeden z partnerów czuje, że tylko on udziela wsparcia emocjonalnego drugiemu. Zadaniem terapii par jest przywrócenie harmonii oraz znalezienie modelu funkcjonowania akceptowalnego przez oboje partnerów.

Przyczyny zgłaszania się par na terapię

Najczęstszym powodem zgłaszania się par do terapii jest narastające, trudne do zniesienia napięcie w relacji, które może być wynikiem jakiegoś wydarzenia, trudną sytuacją lub koniecznością przeprowadzenia zmian w funkcjonowaniu związku. Są to:

  • nadopiekuńczość i zależność emocjonalna od partnera;
  • zazdrość, podejrzliwość, brak zaufania w relacji i ograniczanie wolności;
  • dominacja jednego partnera i obniżanie poczucia wartości drugiego;
  • wzajemny antagonizm, obwinianie się.

Istnieją jednak sytuacje, kiedy prowadzenie terapii dla par jest niewskazane, nawet jeśli partnerzy chcą ją podjąć. Ma to miejsce w przypadkach stosowania przemocy fizycznej, istnienia choroby psychicznej u jednego lub obojga partnerów, pozostawanie w innych związkach lub podjęcie przez jednego z partnerów decyzji o rozwodzie przy jednoczesnym niezaakceptowaniu tej decyzji przez drugiego. W takich przypadkach wyborem jest mediacja, wsparcie psychologiczne dla jednego z partnerów, praca nad poprawą komunikacji, w taki sposób aby ograniczyć wzajemne pretensje i wyeliminować zachowania agresywne, skoncentrowanie na konkretnym celu np. ustalenie planu opiekuńczego, wychowawczego dla dzieci w sytuacji rozstania rodziców